288. قدرت خداوند، منشأ آوردن حكم برتر، در صورت نسخ يكى از احكام:
ما نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِها نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْها
أَوْ
[1] . بنا بر قولى معناى «ما ننسخ من آية» حكم آيه است
(مجمعالبيان، ج 1- 2، ص 347) و از اينكه آيه ناسخ داراى خير برتر است بيانگر اين
است كه آيه منسوخ نيز داراى خير بوده است و احكام الهى در هر حال داراى خير هستند
[2] . محتمل است مقصود از «حرمات اللّه» همه تكاليفالهى باشد.
(الكشّاف، ج 3، ص 194)
[3] . بنا بر احتمالى «نسيان» در آيه، به معناى ترك است.
(مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 347)