10. وفا به عهد الهى‌

63. وفاى به عهد الهى، زمينه بهره‌مندى از پاداش خير در آخرت:

وَ لا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلًا إِنَّما عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ.

نحل (16) 95

منشأ پاداش خير

1. خدا

64. خداوند، عطاكننده بهترين پاداشها:

وَ لا أَقُولُ‌ ... لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْراً ... [1]

هود (11) 31

هُنالِكَ الْوَلايَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ هُوَ خَيْرٌ ثَواباً وَ خَيْرٌ عُقْباً.

كهف (18) 44

2. ربوبيّت خدا

65. ربوبيّت الهى، مقتضى اعطاى پاداش خير:

... وَ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً ....

مريم (19) 76

... فَخَراجُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ هُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ.

مؤمنون (23) 72

3. مشيّت خدا

66. پاداش برتر و مازاد بر استحقاق تاجران خدا ترس، پرتوى از مشيّت خدا بر اعطاى روزى بى‌شمار او:

رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ‌ ... يَخافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصارُ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا وَ يَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ.

نور (24) 37 و 38

نيز--) همين مدخل، مصاديق خير، پاداش خدا

پندار خير

67. معبودان باطل، بهتر از عيسى عليه السلام، در پندار مشركان مكّه:

وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ‌ وَ قالُوا أَ آلِهَتُنا خَيْرٌ أَمْ هُوَ ....

زخرف (43) 57 و 58

68. پندار مشركان مكه در خير بودن معبودان خود، برخاسته از جدل و خصومت آنان:

وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ‌ وَ قالُوا أَ آلِهَتُنا خَيْرٌ أَمْ هُوَ ما ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ.

زخرف (43) 57 و 58

69. پيروزى بر پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان، پندارى خير از جانب كافران:

وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنالُوا خَيْراً ....

احزاب (33) 25

70. محروميّت كافران، از رسيدن به پندار خير (پيروزى بر پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان) و گرفتار شدن‌شان به غم و اندوه:

وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنالُوا خَيْراً ... [2]

احزاب (33) 25

[1] . خداوند عطاكننده هر خيرى در دنيا از جمله توفيق‌يافتن انسان به هر كارى و عطاكننده هر خيرى در آخرت از جمله ثواب براى اعمال آدمى است. (مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 237)

[2] . «غيظ» به معناى غم و اندوه است. مقصود از «خير» در آيه چيزى است كه كافران آن را خير مى‌شمردند و آن پيروزى بر پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان بود. (الميزان، ج 16، ص 291)