responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 13  صفحه : 149

... وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً. [1]

نوح (71) 16

وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً.

نبأ (78) 13

38. آفرينش خورشيد، با نورى زياد، از جانب خداوند:

هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً ... [2]

يونس (10) 5

39. آفرينش خورشيد، امرى هدفمند:

هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً ... لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسابَ‌ ....

يونس (10) 5

40. خلقت خورشيد، جلوه بركات و خيرات پروردگار عالم:

إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى‌ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ.

اعراف (7) 54

تَبارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّماءِ بُرُوجاً وَ جَعَلَ فِيها سِراجاً وَ قَمَراً مُنِيراً.

فرقان (25) 61

خورشيد از آيات الهى‌

41. خورشيد، از آيات الهى:

وَ مِنْ آياتِهِ‌ ... وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ ....

فصلت (41) 37

خورشيد در آستانه قيامت‌

42. چرخانده شدن شديد خورشيد و در هم پيچيده شدنش در آستانه قيامت:

إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ.

تكوير (81) 1

خورشيد در بهشت‌

43. ابرار در بهشت، آسوده از گرماى خورشيد و ديدن آن:

مُتَّكِئِينَ فِيها عَلَى الْأَرائِكِ لا يَرَوْنَ فِيها شَمْساً وَ لا زَمْهَرِيراً.

انسان (76) 13

خورشيد و ماه‌

44. جمع شدن خورشيد و ماه، و چسبيدن آن دو، در آستانه قيامت:

وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ. [3]

قيامت (75) 9

زوال خورشيد

45. فرمان الهى به پيامبر صلى الله عليه و آله براى اقامه نمازهايى، از هنگام زوال خورشيد (ظهر) تا وقت عشا:

أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى‌ غَسَقِ اللَّيْلِ‌ ... [4]

اسراء (17) 78

46. فرا رسيدن وقت نماز ظهر، به هنگام زوال خورشيد:

أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ‌ ... [5]

اسراء (17) 78

سجده براى خورشيد

--) خورشيدپرستى‌


[1] . «سراج» يعنى چراغ كه خداوند خورشيد را چراغ جهان قرار داد. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 546)

[2] . «ضياء» از نور قوى‌تر است. (الكشّاف، ج 2، ص 329)

[3] . «جمع الشمس و القمر» به معناى چسبيدن ماه به خورشيد است. اين چسبيدن به سبب اختلال و جاذبه‌اى است كه خداوند نظام منظومه شمسى را براساس آن قرار داده است. (تفسير التحريروالتنوير، ج 14، جزء 29، ص 345)

[4] . «غسق» به معناى ظلمت و تاريكى و آن، وقت نمازعشاست. (الكشّاف، ج 2، ص 686)

[5] . گروهى گفته‌اند: «لدلوك الشّمس» به معناى زوال خورشيد است. (مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 669)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 13  صفحه : 149
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست