حكومت از حكم و حكم به معناى منع براى اصلاح[1] و منع از ظلم است.[2] به حاكم از اين جهت حاكم گفته
مىشود كه ظالم را از ظلم كردن منع مىكند[3] و در اصطلاح، فرايند اعمال سياستها و تصميمات از سوى مقامات رسمى
در دستگاه سياسى و يا اشاره به مجموعه مقامات رسمى مسئول براى اتّخاذ تصميمات
سياسى لازمالاجراست.[4]
در اين مدخل، معناى اصطلاحى مقصود است و از واژههاى
«ملك»، «خلف» «ولى»
و مشتقّات آنها و مفاد برخى جملات استفاده شده است.
اهمّ عناوين: حاكمان، حكومت سليمان عليه السلام، حكومت محمّد صلى
الله عليه و آله، حكومت مؤمنان، حكومت يوسف عليه السلام، وظايف حكومت.
اختيارات حكومت
1. مجاز بودن حكومتها، در محدود كردن آزادى مردم براى تصرّف اموال و
املاك خود و سوق دادن آن به سمت مصالح عمومى، در شرايط بحرانى: