حَكَم در اصطلاح فقه، كسى است كه براى فصل خصومت دو طرف نزاع،
برگزيده مىشود[1] و حكميّت، عبارت است از فصل خصومت
به واسطه يك يا چند نفر، نه به روش قضات دادگاههاى رسمى.[2] در اين مدخل از واژه «حَكَم» استفاده شده است.
نيز--) خدا، حكميّت خدا
حكميّت بين زن و شوهر
1. لزوم گزينش داورانى از خانواده زن و شوهر از سوى خانواده آنها،
براى حكميّت بين آن دو، در صورت بروز علائم ناسازگارى: