[1] . بنا بر اين احتمال كه حكمت به معناى ظاهرى خود [معرفت ويژه]
باشد، نه به معناى نبوّت كه برخى مفسّران احتمال دادهاند. (مجمعالبيان، ج 1-/ 2،
ص 620)
[2] . «حكم» بيان چيزى بر اساس حكمت است. (همان، ج 7-/ 8، ص 304)
[3] . جهل در آيه ياد شده، سفاهت [ضدّ حكمت] است. (روحالمعانى، ج
7، جزء 12، ص 354-/ 355)