9. آب، عنصر اصلى خلقت هر خزنده:

وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى‌ بَطْنِهِ‌ ....

نور (24) 45

10. خداوند، آفريننده هر خزنده‌اى از آب:

وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى‌ بَطْنِهِ‌ ....

نور (24) 45

11. خلقت هر خزنده و جنبنده، از انواع مايع متناسب با خود:

وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى‌ بَطْنِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى‌ رِجْلَيْنِ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلى‌ أَرْبَعٍ يَخْلُقُ اللَّهُ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ. [1]

نور (24) 45

منشأ خلقت خزنده‌

12. خلقت هر خزنده، برخاسته از قدرت خداوند:

وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ ... إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ.

نور (24) 45

13. خلقت هر خزنده، برخاسته از مشيّت خداوند:

وَ اللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ ... يَخْلُقُ اللَّهُ ما يَشاءُ ....

نور (24) 45

نيز--) موسى عليه السلام، عصاى موسى‌

خسارت‌

--) خسران‌

خسران‌

خسران، كاهش و كم شدن اصل سرمايه است. كاربرد اين واژه بيشتر در مال و جاه است و در امور نفسى‌ [صحّت و سلامت‌]، عقل، ايمان و ثواب نيز استعمال مى‌شود. [2] در اين مدخل از واژه‌هاى‌ «خسر»، «غرم»، «تبّ» و مشتقّات آنها و «خاب» و هر آنچه در معناى خسران آمده استفاده شده است.

اهمّ عناوين: خاسران، عوامل خسران، مصونيّت از خسران.

امتحان با خسران‌

1. امتحان خداوند از مؤمنان، با گرفتار كردن آنان به خسرانِ (نقصان) در مال:

وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ.

بقره (2) 155

2. امتحان خداوند از مؤمنان، با گرفتار كردن آنان به خسران در ميوه‌ها:

وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ.

بقره (2) 155

3. امتحان خداوند از مؤمنان، با گرفتار كردن آنان به خسران در جان:

وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ.

بقره (2) 155

[1] . احتمال دارد كه نكره آوردن «ماء» براى تنويع باشد و بر اين اساس، مقصود از «ماء»، انواع جسم مايع است و هر جاندارى از مايع متناسب با خود خلق شده است. (الكشّاف، ج 3، ص 246؛ تفسير روح‌البيان، ج 6، ص 218)

[2] . مفردات، ص 281- 282، «خسر»