88؛ لقمان (31) 16 و 29 و 34؛ احزاب (33) 2 و 34؛ سبأ (34) 1؛ فاطر (35) 14 و 31؛ شورى (42) 27؛ فتح (48) 11؛ حجرات (49) 13؛ حديد (57) 10؛ مجادله (58) 3 و 11 و 13؛ حشر (59) 18؛ منافقون (63) 11؛ تغابن (64) 8؛ تحريم (66) 3؛ ملك (67) 14؛ عاديات (100) 11

نيز--) خدا، علم خدا

خدا (تبارك و تعالى)

خدا معادل واژه «اللّه» در عربى است‌ [1] كه از مادّه «الِهَ»، به معناى «تحيّر» است، زيرا عقلها در ذات او حيران است. [2] در روايتى از امام على عليه السلام آمده است: مفهوم‌ «اللّه»، معبودى است كه خلق در او حيرانند، به او عشق مى‌ورزند و اللّه، موجودى است كه از چشمها پنهان و از افكار و عقول محجوب است. [3] برخى‌ ديگر، آن را به معناى معبود، مشتقّ از «الِه» به معناى «عَبَدَ» و يا به معناى محجوب، از ريشه «لاه» دانسته‌اند. [4] ريشه اصلى آن هر چه باشد، واژه اللّه، اسمى است كه جز بر خدا اطلاق نمى‌شود، [5] و- چنان‌كه گفته شده- نام ذات واجب‌الوجود است كه جامع تمام صفات كمال مى‌باشد. [6] اين مدخل از گسترده‌ترين مدخلها در فرهنگ قرآن است و با توجّه به اينكه مباحث كلّى و خاصّ آن در مدخلهاى توحيد، اسماوصفات، و ديگر موارد متناسب آمده، بسيارى از عناوين ذيل آن به مدخلهاى مربوط ارجاع شده است.

در اين مدخل از واژه‌هاى‌ «اللّه»، «اله» و «ربّ» استفاده شده است.

اهمّ عناوين: احسان خدا، اخبار غيبى خدا، ايمان به خدا، ربوبيّت خدا، عطاياى خدا، عفو خدا، فضل خدا، گفتگوهاى خدا، محبّتهاى خدا، مواعظ خدا، وعيدهاى خدا.

آمرزش خدا

--) غافرالذنب/ اسماوصفات، غفّار/ اسماوصفات، غفور/ اسماوصفات و مغفرت‌

آيات خدا

--) آيات خدا

ابداع خدا

--) بديع/ اسماوصفات و جهان، خلقت جهان‌

ابديّت خدا

--) همين مدخل، جاودانگى خدا

اتمام‌حجّت خدا

--) اتمام‌حجّت، اتمام‌حجّت خدا، موارد اتمام حجت خدا

اثبات خدا

--) برهان و توحيد، دلايل توحيد

احتجاج خدا

--) احتجاج، احتجاج خدا

احترام خدا

1. لزوم حفظ بزرگى و احترام خدا براى انسانها:

وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا

[1] . برهان‌قاطع، ص 421، «خدا»؛ لغت‌نامه، ج 6، ص 8391، «خدا» و ج 2، ص 2781، «اللّه»

[2] . الكشّاف، ج 1، ص 6

[3] . بحارالانوار، ج 3، ص 222، ح 12

[4] . مفردات، ص 82- 83

[5] . همان، ص 82- 83

[6] . الميزان، ج 1، ص 18