حُور جمع «حَوَر، احور و حوراء» است و حَوَر به معناى شدت سفيدى
چشم و شدت سياهى آن است.[4] برخى گفتهاند: حَوَر به معناى پديدار شدن اندكى از سفيدى چشم از
ميان سياهى [آن] است[5]
و به معناى شدّت سفيدى مىباشد و حورالعين زنهايى سفيد چهرهاند.[6] «عين» جمع «عيناء» يعنى زنانى كه
[1] . عدم رعايت ادب حواريون اين بود كه به جاى «ربّك» (پروردگارت)
«ربّنا» نگفتند و توبيخ عيسى عليه السلام مىتواند به همين جهت باشد
[2] . احتمال دارد خواسته حواريون در ابتداى ايمان آنان بوده و
هنوز معرفت آنان به خدا مستحكم نشده بود، لذا حضرت خواسته آنان را بيجا دانست و
گفت: «اتّقوا اللّه ...». (مجمعالبيان، ج 3- 4، ص 407)
[3] . مقصود از «شهادت» در آيه مزبور، شهادت حواريون در قيامت، بر
تبليغ رسالت از جانب عيسى عليه السلام است. (الميزان، ج 3، ص 206)