[1] . در احتمالى مقصود از «انّما جعل السّبت» اين است كه لعنت و
مسخ در روز شنبه براى اختلافكنندگان قرار داده شد و اختلاف آنان به اينگونه بوده
است كه در آغاز تعطيلى در شنبه را تحريم نمودند سپس آن را حلال شمردند.
(مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص 603)
[2] . «نصوح» از «نصح» به معناى خلوص هم آمده است. (مفردات، ص 808،
«نصح»)
[3] . آيه فوق با توجّه به قرائن موجود در آن ظهور در تكليف به خمس
دارد. در ظاهر خطاب به پيامبر صلى الله عليه و آله است ولى مؤمنان نيز در اين حكم
پيرو آن حضرت مىباشند. (الميزان، ج 16، ص 185)