مَعَكَ‌ ... فَإِذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْرى‌ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ‌ ....

نساء (4) 101 و 102

3131. معافيت مسلمانان از حمل سلاح، هنگام نماز خوف، در صورت بيمارى يا در آزار بودن به سبب بارش باران:

وَ إِذا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ‌ ...

وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كانَ بِكُمْ أَذىً مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضى‌ أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُوا حِذْرَكُمْ‌ ....

نساء (4) 102

3132. پايان يافتن وقت نماز خوف، با پايان يافتن جنگ:

... فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ‌ ... فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتاباً مَوْقُوتاً.

نساء (4) 101 و 103

7. نماز شب‌

--) نماز مستحبى‌

8. نماز طواف‌

3133. وجوب اقامه نماز طواف، در مقام ابراهيم (پس از طواف):

وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهِيمَ مُصَلًّى‌ ... [1]

بقره (2) 125

9. نماز عيد

3134. وجوب اقامه‌ؤ عيدين (فطر و قربان) به صورت جماعت:

وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ. [2]

بقره (2) 43

3135. وجوب نماز عيد، پس از پرداخت زكات فطره:

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى‌ وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى. [3]

اعلى (87) 14 و 15

3136. وجوب نماز عيد قربان:

فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ. [4]

كوثر (108) 2

10. نماز مسافر

3137. وجوب شكسته خواندن نماز، در سفر:

وَ إِذا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ ... [5]

نساء (4) 101

11. نماز مستحبى‌

3138. استحباب به جاآوردن دو ركعت نماز، پس از مغرب:

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبارَ السُّجُودِ. [6]

ق (50) 40

[1] . «من» در آيه براى تبعيض است كه مراد از تبعض، مخصوص و مقام فعلى [ابراهيم‌] مى‌باشد و از آيه وجوب [خواندن‌] دو ركعت نماز طواف در آن مقام فهميده مى‌شود. (زبدةالبيان، ص 368)

[2] . برخى احتمال داده‌اند كه مقصود از «واركعوا مع الرّاكعين» نمازهايى باشد كه خواندن آنها به صورت جماعت واجب است، مثل عيدين. (همان، ص 183)

[3] . بنا بر قولى از آيه، صدقه [زكات‌] فطره و نماز عيداراده شده است و اين برداشت هم بر اساس روايت منقول از امام صادق عليه السلام مى‌باشد. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 722)

[4] . برخى گفته‌اند: مقصود از «فصلّ لربّك» نماز عيد [قربان‌] است و اين آيه دليلى بر وجوب آن است. (زبدةالبيان، ص 136)

[5] . از امام باقر عليه السلام درباره چگونگى و مقدار نماز در سفر سؤال شد: حضرت با تمسك به آيه وجوب تقصير، شكسته شدن نماز در سفر را استدلال فرمود. (ر. ك: همان، ص 174)

[6] . براساس روايت منقول از پيامبر صلى الله عليه و آله مقصود از «وادبار السجود» دو ركعت نماز پس از مغرب است. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 225)