3113. لزوم سكوت و توجّه، هنگام قرائت امام در جماعت:

وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ. [1]

اعراف (7) 204

3114. استحباب خواندن نماز، به صورت جماعت:

وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ. [2]

بقره (2) 43

3115. مطلوب بودن اقامه نماز خوف به جماعت:

... فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ‌ ... وَ إِذا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ‌ ... [3]

نساء (4) 101 و 102

3116. جواز حضور زن در نماز جماعت، همراه مردان:

يا مَرْيَمُ‌ ... وَ ارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ.

آل‌عمران (3) 43

5. نماز جمعه‌

3117. وجوب اقامه نماز جمعه، به صورت جماعت:

وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ. [4]

بقره (2) 43

3118. وجوب شركت در نماز جمعه، بعد از اذان:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى‌ ذِكْرِ اللَّهِ‌ ....

جمعه (62) 9

3119. لزوم ترك كسب و كار، جهت شركت در نماز جمعه:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى‌ ذِكْرِ اللَّهِ وَ ذَرُوا الْبَيْعَ‌ ....

جمعه (62) 9

3120. لزوم قيام، در حال خواندن خطبه نماز جمعه:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى‌ ذِكْرِ اللَّهِ وَ ذَرُوا الْبَيْعَ‌ ... ء وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَيْها وَ تَرَكُوكَ قائِماً ... [5]

جمعه (62) 9 و 11

3121. وجوب سعى براى نماز جمعه، در وقت شنيدن اذان:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى‌ ذِكْرِ اللَّهِ‌ ....

جمعه (62) 9

3122. ايراد خطبه در نماز جمعه، به وسيله امام جمعه، از شرايط نماز جمعه:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى‌ ذِكْرِ اللَّهِ‌ ... وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَيْها وَ تَرَكُوكَ قائِماً ... [6]

جمعه (62) 9 و 11

[1] . نقل شده كه برخى از مسلمانان، در هنگام نماز جماعت صحبت مى‌كردند. آيه نازل شد و دستور داد كه در حال نماز به قرائت امام جماعت گوش فرا دهند. (زبدةالبيان، ص 186)

[2] . اولى و سزاوار آن است كه امر در آيه [واركعوا الرّاكعين‌] حمل بر نماز جماعت شود، در اين صورت اين امر رجحان را مى‌رساند كه در نماز جمعه و عيدين واجب مى‌باشد و در نمازهاى پنجگانه يوميّه مستحب است بنا به نظر اكثر مسلمين. (همان، ص 183)

[3] . آيه ياد شده دلالت دارد بر ارجحيّت نماز جماعت، زيرا امر شده كه [حتّى‌] در حال خوف بر آن محافظت گردد. (كنزالعرفان، ص 171)

[4] . برخى احتمال داده‌اند كه مقصود از «واركعوا مع الرّاكعين» نمازهايى باشد كه خواندن آنها به صورت جماعت واجب است، مثل نماز جمعه. (زبدةالبيان، ص 183)

[5] . بنا بر يك احتمال، مقصود از «تركوك قائماً» اين است كه تو در حال خواندن خطبه بودى و آنها به هر سوى و سمت رفتند، بنابراين احتمال آيه دلالت دارد بر شرطيّت قيام در خطبه نماز جمعه. (كنزالعرفان، ص 157)

[6] . از جمله «تركوك قائماً» فهميده مى‌شود كه خطبه را بايدخود امام جمعه بخواند