responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 11  صفحه : 574

إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ‌ فَراغَ إِلى‌ أَهْلِهِ فَجاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ.

ذاريات (51) 24-/ 26

3007. جواز نپذيرفتن مهمان و اجازه ندادن به كسى، براى ورود به خانه و محلّ سكونت خود:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتاً غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلى‌ أَهْلِها ... ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْكى‌ لَكُمْ‌ ....

نور (24) 27 و 28

حكم ميّت‌

3008. وجوب دفن و خاكسپارى مردگان:

فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً يَبْحَثُ فِي الْأَرْضِ لِيُرِيَهُ كَيْفَ يُوارِي سَوْأَةَ أَخِيهِ قالَ يا وَيْلَتى‌ أَ عَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هذَا الْغُرابِ فَأُوارِيَ سَوْأَةَ أَخِي فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِينَ. [1]

مائده (5) 31

3009. حرمت نماز گزاردن بر ميّت كافر به خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله و حضور يافتن بر قبر او:

وَ لا تُصَلِّ عَلى‌ أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى‌ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ.

توبه (9) 84

3010. جواز نماز و دعا براى ميّت مسلمان، و رفتن كنار قبر وى:

وَ لا تُصَلِّ عَلى‌ أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى‌ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ. [2]

توبه (9) 84

3011. اقدام بى‌درنگ به دفن جنازه مردگان، امرى مطلوب:

ثُمَّ أَماتَهُ فَأَقْبَرَهُ. [3]

عبس (80) 21

حكم نااميدى‌

--) حكم اميد

حكم نابينا

3012. عدم وجوب جهاد در راه خدا بر نابينا:

قُلْ لِلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِلى‌ قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ‌ ...

لَيْسَ عَلَى الْأَعْمى‌ حَرَجٌ‌ ... [4]

فتح (48) 16 و 17

3013. جواز استفاده اشخاص نابينا، از مواد غذايى در خانه خويشاوندان و دوستان:

لَيْسَ عَلَى الْأَعْمى‌ حَرَجٌ‌ ... وَ لا عَلى‌ أَنْفُسِكُمْ أَنْ تَأْكُلُوا مِنْ بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَواتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خالاتِكُمْ‌ ... أَوْ صَدِيقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَأْكُلُوا جَمِيعاً أَوْ أَشْتاتاً ....

نور (24) 61


[1] . ممكن است هدف از آموزش خاكسپارى به قابيل، تنها امداد ويژه خداوند به وى نبوده، بلكه برخاسته از ضرورت دفن مردگان نيز بوده است، لذا برخى گفته‌اند: ممكن است وجوب دفن را از پايان آيه فهميد. (زبدةالبيان، ص 49)

[2] . از اينكه در اين آيه از نماز خواندن بر ميّت منافق و كافر و حضور بر قبر ايشان نهى شده استفاده مى‌شود نماز خواندن بر ميّت و حضور در كنار قبر او در آن عصر معمول بوده و خداوند تنها در مورد منافق و كافر اين امر را ممنوع كرده است، بنابراين در مورد مسلمانان جايز خواهد بود

[3] . حرف «فاء» در «فاقبره» بر نبود فاصله بين مرگ و دفن دلالت دارد

[4] . با توجّه به سياق آيات، اين آيه درباره جهاد است‌

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 11  صفحه : 574
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست