2921. وجوب تيمّم بر مسافر براى نماز، در صورت نيافتن آب:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ
أَنْتُمْ
[1] . به پاسداران مرزهاى اسلامى از آن رو كه همواره در مرزها براى
حفاظت از سرزمين اسلامى آماده بودند «مرابط» گفته مىشود. (المحرّر الوجيز، ج 3، ص
329)
[2] . برخى مفسّران معتقدند: مقصود از «الفاحشة» در آيه ياد شده
«مساحقه» است. (مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 34؛ زبدةالبيان، ص 827)
[3] . «وَ عاداً» مفعول براى فعل مقدّر «أهلكناها» است و بنا بر
قولى «اصحاب الرّس» قومى بودند كه زنان آنان مساحقه مىكردند (مجمعالبيان، ج 7-/
8، ص 267) و هلاكت آنان بيانگر حرمت اين عمل است
[4] . برداشت مزبور با روايت امام باقر عليه السلام تأييد مىگردد.
(من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 278، ح 1)