2814. استحباب پوشيدن لباسهاى آراسته، هنگام نماز و عبادت:

يا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ ... [1]

اعراف (7) 31

2815. حضور در مساجد با لباس آراسته، مستحب و محبوب خداوند:

يا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ ....

اعراف (7) 31

2816. مطلوب و محبوب خدا بودنِ آراستگى با پوشاكهاى زيبا:

يا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُوارِي سَوْآتِكُمْ وَ رِيشاً ... [2]

اعراف (7) 26

2817. جواز استفاده از مظاهر طبيعت، براى پوشاك:

وَ ما يَسْتَوِي الْبَحْرانِ‌ ... وَ مِنْ كُلٍ‌ ...

وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَها ....

فاطر (35) 12

2818. اباحه استفاده از پوششهايى، مانند زره در جنگ:

وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ‌ ... وَ جَعَلَ لَكُمْ سَرابِيلَ‌ ...

وَ سَرابِيلَ تَقِيكُمْ بَأْسَكُمْ‌ ... [3]

نحل (16) 81

نيز--) حكم حجاب‌

حكم لعان‌ [4]

2819. عدم توانايى شوهر بر ارائه چهار شاهد، براى اثبات فحشاى همسرش، موجب لعان:

وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْواجَهُمْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَداءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ‌ وَ الْخامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كانَ مِنَ الْكاذِبِينَ‌ وَ يَدْرَؤُا عَنْهَا الْعَذابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهاداتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكاذِبِينَ.

نور (24) 6-/ 8

2820. چهار قسم و جمله «لعنت خدا بر من باد اگر دروغ مى‌گويم»، جايگزين چهار شاهد براى مرد قذف‌كننده همسر خويش:

وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْواجَهُمْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَداءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ‌ وَ يَدْرَؤُا عَنْهَا الْعَذابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهاداتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكاذِبِينَ. [5]

نور (24) 6 و 8

2821. لزوم مشتمل بودن سوگندهاى مرد لعان‌كننده بر راستگويى خويش:

وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْواجَهُمْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَداءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ.

نور (24) 6

[1] . امام مجتبى عليه السلام موقع نماز، بهترين لباسهاى خود رامى‌پوشيد، از ايشان سؤال شد: چرا بهترين لباسها را مى‌پوشيد؟ فرمود: خداوند زيباست و زيباييها را دوست دارد و من براى خدا خود را آراسته‌ام. سپس امام عليه السلام به اين آيه تمسّك كردند. (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 637)آيت الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.

[2] . مقصود از «ريشاً» لباس تجمّل است و [اين تعبير] اشاره دارد به استحباب تجمّل به وسيله لباس. (زبدةالبيان، ص 111-/ 112)

[3] . آيه بر اباحه استفاده از لباسهايى مانند زره در جنگ دلالت دارد. (همان، ص 118)

[4] . «لعان» در لغت به معناى طرد و دور كردن و در شرع به معناى لعن فرستادن زن و شوهر به يكديگر است و عامل آن، اتّهام زنا به همسر از سوى شوهر با ادّعاى مشاهده و نبود بيّنه يا نفى فرزند متولّد شده در فراش او كه شرايط الحاق به او را داشته باشد. (كنزالعرفان، ص 605)

[5] . در اينكه لعان شهادت است يا قسم، دو قول‌وجود دارد: عدّه‌اى آن را شهادت و گروهى آن را قسم دانسته‌اند. (جواهرالكلام، ج 34، ص 63-/ 65)