[1] . «فىء» به اموالى گفته مىشود كه بدون جنگ از كافران به دست
آيد. (التّبيان، ج 9، ص 564)
[2] . از امام صادق عليه السلام نقل شده كه پيامبر صلى الله عليه و
آله از جبرئيل پرسيد: مراد از [ذىالقربى] چه كسانىاند؟ در جواب گفت: آنها اقارب
و نزديكان شما هستند. سپس حضرت حسن، حسين و فاطمه عليهم السلام را خواست و به آنها
فرمود: كه خداوند به من دستور داد كه آنچه از فىء براى من است به شما بپردازم.
(تفسير عيّاشى، ج 2، ص 287، ح 46)
[3] . مقصود از «اليتامى و المساكين و ابنالسّبيل» يتيمان، مسكينان
و در راه ماندگان از نزديكان پيامبر صلى الله عليه و آله است. (مجمعالبيان، ج 9-/
10، ص 391)
[4] . مقصود از «القبلة الّتى كنت عليها» كعبه و مسجدالحراماست.
(همان، ج 1-/ 2، ص 416)
[5] . از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه مراد از آيه «و
أقيموا وجوهكم ...» مساجد نوبنياد است كه مردم مأمورند هنگام عبادت در آنها رو به
مسجدالحرام بايستند. (تهذيبالاحكام، ج 2، ص 43، ح 4؛ تفسير نورالثقلين، ج 2، ص
18، ح 57)