الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ
فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِي الْحَجِ
....
بقره (2) 197
نيز--) حكم خبر واحد و حكم گواهى
[1] . احتمال دارد «بئس الإسم الفسوق» نظر به شخصى داشته باشد كه
ديگران را با القاب زشت ياد مىكند؛ يعنى اين خصلت [تنابز به القاب] سبب مىشود
كه انسان، فاسق و بدنام گردد. بد تلقى شدن چنين عنوانى [فاسق] دلالت بر حرمت آن
دارد