أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيراً.

نساء (4) 160

حكم طلاق‌

2358. لزوم رعايت موازين شناخته شده شرعى و عرفى، در طلاق:

وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ‌ ... [1]

بقره (2) 231

2359. لزوم رعايت حقوق زن، همراه با احسان و نيكى و به دور از اضرار به وى، در طلاق:

الطَّلاقُ مَرَّتانِ فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسانٍ وَ لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئاً ... تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَعْتَدُوها وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ.

بقره (2) 229

وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ لا تُمْسِكُوهُنَّ ضِراراً لِتَعْتَدُوا وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَ لا تَتَّخِذُوا آياتِ اللَّهِ هُزُواً ....

بقره (2) 231

2360. لزوم پرداخت متاعى مناسب و پسنديده از جانب شوهران، متناسب با توان و شئونات مالى خود به زنان مطلّقه، در صورت عدم تعيين مهريّه بر ايشان:

لا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّساءَ ما لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً وَ مَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتاعاً بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِينَ. [2]

بقره (2) 236

2361. لزوم رعايت حقوق فرزند و مصالح و منافع او، در طلاق:

وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَ‌ ... وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ‌ ... لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذلِكَ فَإِنْ أَرادا فِصالًا عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَكُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ‌ ... [3]

بقره (2) 233

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ ... وَ إِنْ كُنَّ أُولاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّى يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ أْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ وَ إِنْ تَعاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرى‌. [4]

طلاق (65) 1 و 6

2362. وجوب بازگشت به زندگى زناشويى يا طلاق بر ايلا كننده، پس از گذشت چهار ماه:

لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌ وَ إِنْ‌

[1] . مقصود از «معروف» امور معاملاتى و حقوقى است كه‌مردم از راه احكام شريعت و يا عادات اجتماع كه مخالف با شرع نباشد شناخته‌اند. (تفسير التحريروالتنوير، ج 2، جزء 2، ص 422)

[2] . به قرينه آيه بعدى كه حكم مطلّقه را در صورت تعيين مهر بيان مى‌كند اين آيه به مطلقه‌اى اختصاص دارد كه مهرش تعيين نشده است كه در اين صورت، واجب است متاعى مناسب به او بپردازد. (الميزان، ج 2، ص 245)

[3] . به نظر اكثر مفسّران «و على المولود له رزقهنّ ...» در مورد مطلّقه است. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 587)

[4] . احتمال دارد به قرينه آيات قبل و بعد، مقصود از «والوالدات»، زنان مطلّقه باشند