مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ لا
تَكُونُوا
[1] . بنا بر قولى، مقصود از
«وَ لْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيداً» اين است كه يتيمان راى
به خطاب نيكو و سخن جميل مورد خطاب قرار دهيد. (مجمع البيان، ج 3- 4، ص 21)
[2] . مراد از دست، چهار انگشت دست راست است. (تفسير نورالثقلين، ج
1، ص 628، ح 188)
[3] . حكم فوق، نزد فقهاى شيعه در صورتى است كه توبه قبل از ثبوت
سرقت نزد حاكم، به اثبات رسد. (كنز العرفان، ج 2، ص 350)
[4] . از گفتار برادران يوسف استفاده كرده اند كه [فهو جزاؤه] كه
استرقاق سارق در ميان آل يعقوب سنت بوده است. (مجمع البيان، ج 5-/ 6، ص 386)