2026. تذكيه حيوان حلال گوشت پرت شده از بلندى، خفه شده، زده شده،
شاخ خورده از حيوان ديگر و دريده شده به وسيله درّندگان، قبل از مُردنشان، موجب
حلّيّت آنها:
[1] . بر اين اساس كه اضافه اسم به اللَّه، اضافه لاميه باشد كه
طبق آن ذكر نامهاى ديگر هم موقع ذبح جايز و موجب حلّيّت خواهد بود
[2] . امام باقر يا امام صادق عليهما السلام در پاسخ از معناى آيه
فرمود: «الجنين فى بطن امّه اذا اشعر و اوبر فذكاته ذكاة امّه ...» هرگاه جنين در
شكم مادرش مو و كُرك در آورد تذكيه (ذبح شرعى) آن همان تذكيه مادرش است. (الكافى،
ج 6، ص 234، ح 1؛ تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 583، ح 10)