[1] . برخى گفتهاند: مقصود از «و اداً اليه باحسان» اين است كه در
صورت امكان، قاتل بدون تأخير و چانه زنى بايد ديه را بپردازد و اين مطلب از امام
صادق عليه السلام نيز نقل شده است. (مجمع البيان، ج 1- 2، ص 480؛ زبدة البيان، ص
841)
[2] . «فاتباع بالمعروف» يعنى عفو كننده (ولى دم) نبايد در طلب ديه
سختگيرى كند و اگر قاتل تنگدست است به او مهلت بدهد و بيش از حقش از او درخواست
ننمايد. (مجمع البيان، ج 1- 2، ص 480)
[3] . مراد از جمله «و إن كان من قوم بينكم و بينهم ميثاق» بنا بر
قولى، مقتول مؤمن است كه خانوادهاش كافر و همپيمان با مسلمانان باشند كه در اين
صورت لازم است [به احترام مقتول مؤمن] ديه به خانوادهاش داده شود. (زبدةالبيان،
ص 851)
[4] . جمله «الا ان يصّدقوا» به معناى عفو و ابرا است. (مجمع
البيان، ج 3- 4، ص 139)