[2] . اين آيه صراحت دارد بر عدم جواز انجام دادن كار مباح و حتّى
واجب در صورتى كه موجب سبّ خداوند و ... باشد، بنابراين بايد از دشنام به خدايان و
غيرخدايان آنها اجتناب شود و در صورتى كه سبّ آنها موجب سبّ پيامبر صلى الله عليه
و آله، ائمّه عليهم السلام و مؤمنان باشد اين عمل جايز نيست، علاوه بر اينكه چنين
حكمى به ضرورت عقل هم تأييد مىشود. (زبدةالبيان، ص 434)