[1] . «توريه» در اصطلاح، سخنى است كه ظاهر آن معنايى دارد، ولى
گوينده معنايى ديگر را قصد مىكند. (المصباح، ص 657، «ورى»)
[2] . جام شاهى در اثاثيّه بنيامين بود، ولى يوسف عليه السلام از
آن به سرقت ياد نكرد، بلكه به گونهاى گفت كه برادرانش، از آن سرقت فهميدند؛ اين
توريه است
[3] . يكى از احتمالات ذكر شده ذيل «انّى سقيم» اين استكه بر وجه
توريه بوده است. (مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 702-/ 703؛ الميزان، ج 17، ص 148)
[4] . طبق آنچه در برخى روايات آمده، مقصود از كلمات، توسّل به
پيامبر صلى الله عليه و آله و آل او است. (الدّرّالمنثور، ج 1، ص 119؛ تفسير
نورالثقلين، ج 1، ص 67-/ 68، ح 143-/ 148)