[1] . منظور از «متاعاً» نفقه [خوراك، پوشاك و مسكن] است. در
حديثى از امام صادق عليه السلام آمده است: در صدر اسلام «بر اساس آيه»، هنگامى كه
مرد از دنيا مىرفت تا يكسال از مال شوهر نفقه او را مىدادند و سپس بدون ميراث
خارج مىشد. بعداً آيه يك چهارم 14 و يك هشتم 18 [مربوط به ارث زن] آيه ياد شده
را نسخ كرد. (مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 602)