[1] . در روايتى امام صادق عليه السلام «عفو» را به حدّ وسط [در
انفاق] تفسير كرده است. (تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 210، ح 795)
[2] . «عفو» در روايتى از امام صادق عليه السلام به وسط [و
اعتدال] معنا شده (تفسير عيّاشى، ج 2، ص 43، ح 126) و از آنجا كه آيه در مقام
بيان وظيفه تبليغى است «عفو» به مفهوم اعتدال در تبليغ خواهد بود
[3] . بنا بر احتمالى مراد از «بصلاتك ...» دعا و نيايش با خدا
است. (مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص 689)
[4] . معناى «واقصد ...» اعتدال در راه رفتن و پايين آوردن و كوتاه
كردن صدا [در گفتار] است. (الميزان، ج 16، ص 219)