responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 10  صفحه : 78

الْأَبْوابَ وَ قالَتْ هَيْتَ لَكَ‌ ... امْرَأَتُ الْعَزِيزِ تُراوِدُ فَتاها عَنْ نَفْسِهِ قَدْ شَغَفَها حُبًّا ... فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَ أَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَ آتَتْ كُلَّ واحِدَةٍ مِنْهُنَّ سِكِّيناً وَ قالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَ قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَ قُلْنَ حاشَ لِلَّهِ ما هذا بَشَراً إِنْ هذا إِلَّا مَلَكٌ كَرِيمٌ. [1]

يوسف (12) 23 و 30 و 31

نيز--) يوسف عليه السلام‌

13. يوشع‌بن‌نون عليه السلام‌

37. همراهى و ملازمت يوشع‌بن‌نون عليه السلام با موسى عليه السلام، در سنّ جوانى:

وَ إِذْ قالَ مُوسى‌ لِفَتاهُ‌ ... فَلَمَّا جاوَزا قالَ لِفَتاهُ‌ ... [2]

كهف (18) 60 و 62

جوان و فحشا

38. حرمت اكراه دختران جوان، به فحشا و فساد جنسى:

... وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ ... [3]

نور (24) 33

39. اجبار كنيزان جوان به فحشا و فساد جنسى، جهت كسب درآمد، امرى رايج در جاهليّت:

... وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا ... [4]

نور (24) 33

خضر عليه السلام و جوان‌

40. قتل نوجوان به وسيله خضر عليه السلام و اعتراض موسى عليه السلام به او:

فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا لَقِيا غُلاماً فَقَتَلَهُ قالَ أَ قَتَلْتَ نَفْساً زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَقَدْ جِئْتَ شَيْئاً نُكْراً.

كهف (18) 74

41. مصون ماندن پدر و مادر مؤمن، هدف خضر عليه السلام از كشتن نوجوان سركش و فرزند كافر آن دو:

فَانْطَلَقا حَتَّى إِذا لَقِيا غُلاماً فَقَتَلَهُ قالَ أَ قَتَلْتَ نَفْساً زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَقَدْ جِئْتَ شَيْئاً نُكْراً وَ أَمَّا الْغُلامُ فَكانَ أَبَواهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينا أَنْ يُرْهِقَهُما طُغْياناً وَ كُفْراً.

كهف (18) 74 و 80

42. بازسازى ديوار از سوى خضر عليه السلام، براى محفوظ ماندن گنجهاى دو يتيم نوجوان:

وَ أَمَّا الْجِدارُ فَكانَ لِغُلامَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِي الْمَدِينَةِ وَ كانَ تَحْتَهُ كَنْزٌ لَهُما وَ كانَ أَبُوهُما صالِحاً فَأَرادَ رَبُّكَ أَنْ يَبْلُغا أَشُدَّهُما وَ يَسْتَخْرِجا كَنزَهُما رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ وَ ما فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِي ذلِكَ تَأْوِيلُ ما لَمْ تَسْطِعْ عَلَيْهِ صَبْراً.

كهف (18) 82


[1] . «فتى‌» در آيه شريفه به معناى غلام جوان است. (مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 350)

[2] . از امام باقر عليه السلام روايت شده: جانشين موسى‌بن‌عمران، يوشع‌بن‌نون بود و او جوان همراه موسى عليه السلام بود كه خداوند از او در قرآن ياد كرده است. (تفسير عيّاشى، ج 2، ص 330، ح 42)

[3] . «فتاة» در لغت به معناى دختر جوان و معناى كنايى آن‌كنيز است. (مفردات، ص 625، «فتى‌») گفتنى است كه وصف جوان يا لحاظ مطلق كنيز در آيه براى احتراز نيست، بلكه غالبى است. برداشت بر اساس معناى لغوى است‌

[4] . امام علىّ‌بن‌ابى‌طالب عليه السلام درباره «و لاتكرهوا فتياتكم» فرمود: اهل جاهليّت، كنيزان خود را به زنا وادار مى‌كردند؛ سپس در اسلام از اين كار نهى شدند. (الدّرالمنثور، ج 5، ص 84)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 10  صفحه : 78
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست