[1] . هر گاه «حكم» به انبيا نسبت داده شود به معناى قضاوتاست.
(الميزان، ج 7، ص 255)
[2] . «لَمّا» مصدر «لَمَمتُ» است و لَمَمتُ يعنى ضميمه ساختم.
(المصباح، ج 1-/ 2، ص 559، «اللّمم») و مقصود از آن خوردن سهم خود و سهم ديگران
است. (الميزان، ج 20، ص 283)
[3] . «عثو» مصدر «لاتعثوا» به معناى فسادگرى است. (مفردات، ص 546،
«عثى»)