[1] . «إلّا خائفين» مىتواند استثنا از عدم جواز ورود باشد؛ يعنى
كافران نبايد داخل مسجد شوند، مگر آنگاه كه از مسلمانان هراسان باشند و در آن
صورت، ورودشان به مساجد جايز است. اين معنا شامل كفرپيشگانى مىشود كه در سيطره
حكومت اسلامى به سر مىبرند
[2] . برخى مفسّران گفتهاند: «إلّا خائفين» اشاره به اين است كه
مشركان تنها براى فصل خصومت مىتوانند وارد مساجد شوند كه در اين صورت ورودشان
همراه با ترس از اخراج و طرد پس از انفصال خصومت خواهد بود. (مجمعالبيان، ج 1-/
2، ص 361)
[3] . بر اساس روايات وارده در منابع فريقين، آيه ياد شدهزمانى
نازل شد كه حضرت على عليه السلام در حال ركوع، انگشترى خود را به سائلى صدقه
دادند. (الدرّالمنثور، ج 3، ص 105-/ 106؛ تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 645، ح 262 و ص
647، ح 269)