حُطم، شريح بن شرحبيل بن ضُبَيْعه كندى[1] از تيره بنىربيعه[2] و از كشتهشدگان جنگهاى رده است.[3] مفسّران، آيه 2 مائده (5) را درباره حُطم دانستهاند كه وى خدمت
پيامبراكرم صلى الله عليه و آله رسيد و در بازگشت از مدينه، شمارى از چهارپايان
انصار را به سرقت برد.
سال بعد در مراسم حج، شناسايى شد و مسلمانان قصد كشتن و مصادره
اموال وى را نمودند كه با نزول آيه مزبور به دليل نگهداشتن حرمت ماه حرام و
امنيّت حَرَم، از اين عمل منع شدند.[4]
حُطَمَه
--) جهنّم
حفصه بنت عمر
حفصه بنت عمر بن خطاب، از همسران رسول خدا[5] و راوى حديث آن حضرت است.[6] نزول آيات آغازين سوره تحريم درباره آزارها و توطئههاى وى و
عايشه، عليه پيامبر صلى الله عليه و آله دانسته شده كه خداوند، ضمن افشاى آنها، به
آنان در برابر هرگونه اقدامى هشدار داد.[7] در شأن نزول آيات 28 و 29 احزاب (33) نيز، كه سخن از بهانهگيرى و
خواستههاى دنيايى برخى همسران پيامبر است، از حفصه ياد شده و از آنها خواسته شده
تا بين خدا و رسول صلى الله عليه و آله و دنيا و زينتهاى آن يكى را برگزينند.[8]
حفىّ/ اسماوصفات
حفىّ از «حَفِىَ» به معناى مبالغه در اكرام[9] و نيكوكار لطيف است؛[10] بدين معنا كه با دقّت، نيازها را پيگيرى و آنها را يكى پس از
ديگرى برطرف مىسازد.[11]
اين واژه به معناى عالم هم آمده است.[12] اين صفت درباره خداوند به معناى بسيار نيكوكار در آيه 47 مريم
(19) بيان شده است.[13]
نيز--) احسان، احسان خدا
[1] . المحبّر، ص 463؛ جامعالبيان، ج 4، جزء 6، ص 78-/ 79؛
كشفالاسرار، ج 3، ص 7-/ 8