حَضور [حصور] نام قريهاى در يمن و منسوب به حَضُور بن عدى بن مالك بن سدد بن
حمير است.[3] بر اساس نقل برخى مفسّران، مراد از
«قريه» در آيه 11 انبياء (21) حضور و اهل آن دانسته شده كه در پى تكذيب پيامبر خود
و آزار وى، خداوند بُختنّصر را بر آنان مسلّط ساخت و او شهر و ديارشان را در هم
كوبيد و مردمانشان را آواره كرد.[4]
[1] . مقصود از «عامين»، دوران رضاع است. (مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص
495)
[2] . جمله «لاتضارّ والدة بولدها ...» مىفهماند حقّ حضانت و
نگهدارى كودكان براى مادران محفوظ است، حتّى در صورت بروز اختلاف و جدايى.
(التّفسيرالمنير، ج 2، ص 365)
[3] . معجمالبلدان، ج 2، ص 272؛ معجم ما استعجم، ج 2، ص 90
[4] . جامعالبيان، ج 10، جزء 17، ص 11؛ روضالجنان، ج 13، ص 211؛
الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 11، ص 182