خوف از حشر
97. توجّه به نبودن هيچ ياور و شفيعى جز خداوند در قيامت، موجب هراس از حشر:
... الَّذِينَ يَخافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَ لا شَفِيعٌ ....
انعام (6) 51
آثار خوف از حشر
1. پذيرش انذار
98. بيمناكان از حشر، داراى زمينه مساعد براى پذيرش انذار پيامبران:
وَ أَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلى رَبِّهِمْ ....
2. تقواپيشگى
99. ترس از حشر، موجب تقواپيشگى انسانها:
وَ أَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلى رَبِّهِمْ ...
لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ.
زمان حشر
100. حشر انسانها در پيشگاه خداوند، بعد از نفخ صور:
... وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْناهُمْ جَمْعاً.
كهف (18) 99
يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقاً.
طه (20) 102
وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ.
يس (36) 51
101. حشر، داراى موعدى مقرّر و زمانى معيّن، در نزد خداوند:
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ لَمَجْمُوعُونَ إِلى مِيقاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ.
واقعه (56) 49 و 50
102. حشر انسانها در پيشگاه خداوند، پس از حركت كوهها و هموار شدن زمين:
وَ يَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبالَ وَ تَرَى الْأَرْضَ بارِزَةً وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً وَ عُرِضُوا عَلى رَبِّكَ صَفًّا لَقَدْ جِئْتُمُونا كَما خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّنْ نَجْعَلَ لَكُمْ مَوْعِداً.
كهف (18) 47 و 48
103. برانگيخته شدن مردگان، در پى صيحه آسمانى، در آستانه قيامت:
إِنْ كانَتْ إِلَّا صَيْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ جَمِيعٌ لَدَيْنا مُحْضَرُونَ.
يس (36) 53
يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِراعاً ذلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنا يَسِيرٌ.
ق (50) 42 و 44
زمين در حشر
104. به حركت در آمدن كوهها و مسطّح شدن زمين، در آستانه حشر:
وَ يَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبالَ وَ تَرَى الْأَرْضَ بارِزَةً وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً.
كهف (18) 47
علم به حشر
105. علم و توجّه به حشر، توصيه خداوند به حاجيان:
وَ اذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَعْدُوداتٍ فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ وَ مَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقى وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.
بقره (2) 203