اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ‌ ....

انفال (8) 36 و 37

66. پيامبر صلى الله عليه و آله، مأمور اعلام حشر كفّار، به سوى جهنّم، به آنان:

قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلى‌ جَهَنَّمَ‌ ....

آل‌عمران (3) 12

67. محشور شدن كافران با حالت ذلّت و به روى افتاده، به سوى جهنّم:

... الَّذِينَ كَفَرُوا ... الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلى‌ وُجُوهِهِمْ إِلى‌ جَهَنَّمَ‌ ....

فرقان (25) 32 و 34

68. شگفت‌انگيز بودن شنوايى و بينايى كافران، هنگام حشر و حضور آنان، در نزد پروردگار:

... فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ‌ أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنا ... [1]

مريم (19) 37 و 38

69. روز حشر، بس سخت و وحشت‌آفرين براى كافران:

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلى‌ شَيْ‌ءٍ نُكُرٍ خُشَّعاً أَبْصارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكافِرُونَ هذا يَوْمٌ عَسِرٌ.

قمر (54) 6-/ 8

حشر گمراهان‌

70. حشر گمراهان، به صورت واژگون و كر و كور و لال، پيامد كفر آنان به آيات الهى:

... وَ مَنْ يُضْلِلْ‌ ... وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى‌ وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا ... ذلِكَ جَزاؤُهُمْ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِآياتِنا ....

اسراء (17) 97 و 98

71. حشر گمراهان در قيامت، به صورت جسمانى:

وَ مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى‌ وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا ....

اسراء (17) 97

72. تأثير عقيده و عمل گمراهان حق‌ناپذير در قواى ادراكى و حسّى (چشم، گوش و زبان) آنان، هنگام حشر در قيامت:

وَ مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلى‌ وُجُوهِهِمْ عُمْياً وَ بُكْماً وَ صُمًّا ....

اسراء (17) 97

حشر گواهان‌

73. حشر و آوردن گواهان، در قيامت:

وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وُضِعَ الْكِتابُ وَ جِي‌ءَ ... وَ الشُّهَداءِ ... [2]

زمر (39) 69

حشر مُتْرِفان‌

74. حشر مترفان، پس از مرگ، در روز قيامت:

إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذلِكَ مُتْرَفِينَ‌ قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ‌ لَمَجْمُوعُونَ إِلى‌ مِيقاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ.

واقعه (56) 45 و 49 و 50

[1] . «أسمع بهم و أبصر» تعجّب از شدّت شنوايى و بينايى‌آنان [كافران‌] است. (روح‌المعانى، ج 9، جزء 16، ص 135) «مشهد» چنانچه اسم مكان باشد به معناى محلّ حضور و شهادت است و مى‌تواند مصدر ميمى و به معناى شهود و حضور در روز قيامت باشد

[2] . «شهداء» كسانى‌اند كه بر اجراى رسالت انبيا و تكذيب امّتها از آنها يا آنچه از امّتها ديده‌اند شهادت و گواهى مى‌دهند. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 793)