5. اجتناب از نافرمانى‌

13. توجّه مؤمنان به حشر، زمينه‌ساز اجتناب از نافرمانى پيامبر صلى الله عليه و آله:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا تَناجَيْتُمْ فَلا تَتَناجَوْا ...

وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ وَ تَناجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْوى‌ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.

مجادله (58) 9

6. اقامه نماز

14. توجّه به حشر، زمينه‌ساز اقامه نماز:

وَ أَنْ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ اتَّقُوهُ وَ هُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.

انعام (6) 72

7. تسليم در برابر خدا

15. توجّه انسان به حشر، عامل تسليم در برابر پروردگار:

... وَ أُمِرْنا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمِينَ‌ ... وَ اتَّقُوهُ وَ هُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.

انعام (6) 71 و 72

8. تقواپيشگى‌

16. توجّه به حشر انسانها به سوى خداوند، زمينه‌ساز رعايت تقوا:

... وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.

بقره (2) 203

... وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.

مائده (5) 96

وَ أَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلى‌ رَبِّهِمْ‌ ...

لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ.

انعام (6) 51

... وَ اتَّقُوهُ وَ هُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.

انعام (6) 72

... وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.

مجادله (58) 9

9. جهاد

17. توجّه به حشر، برانگيزاننده انسانها براى حضور در ميدان جهاد:

وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ.

آل‌عمران (3) 158

10. عمل به مناسك حج‌

18. توجّه به حشر انسانها به سوى خداوند، زمينه‌ساز عمل به مناسك حج:

وَ اذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَعْدُوداتٍ فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ وَ مَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقى‌ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ. [1]

بقره (2) 203

أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَ طَعامُهُ مَتاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيَّارَةِ وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ ما دُمْتُمْ حُرُماً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ.

مائده (5) 96

11. مانع از استكبار

19. توجّه به حشر، مانع استكبار و خوددارى از عبادت خداوند:

... وَ مَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعاً.

نساء (4) 172

20. ايمان عيسى عليه السلام و فرشتگان مقرّب به حشر، مانع استكبار آنان از بندگى خداوند:

لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْداً لِلَّهِ وَ لَا الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَ مَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعاً. [2]

نساء (4) 172

[1] . با توجّه به اينكه پس از بيان مناسك حجّ، موضوع حشرياد شده، برداشت مزبور صورت گرفته است‌

[2] . عبارت «و من ...» جمله حاليّه و بيان علّت از جمله سابق‌است؛ يعنى امكان ندارد مسيح عليه السلام و فرشتگان از عبادت خدا امتناع كنند، چون حشر انسان و ملائكه به سوى خدا حتمى است و مسيح عليه السلام و فرشتگان از آن آگاهند