[1] . از اميرالمؤمنين عليه السلام درباره آيه «من جاء بالحسنة
...» روايت شده است: حسنه، دوستى ما اهلبيت است. (بحارالانوار، ج 36، ص 186، ح
185)
[2] . برخى مفسّران گفتهاند: مقصود از «حسنه» در آيه يادشده،
دوستى نزديكان رسول خدا صلى الله عليه و آله است. (روحالمعانى، ج 14، جزء 25، ص
52) همين مطلب در روايتى از امام حسن عليه السلام نقل شده است. (مجمعالبيان، ج
9-/ 10، ص 44)