[1] . مقصود از «إذا حسد» حسد خاصّ [حسدى كه در نهايت شدّت باشد]
است. (تفسير التحريروالتنوير، ج 30، جزء 30، ص 630)
[2] . برخى گفتهاند: خداوند، اوّل مؤمنان را (در آيه 29) از تعرّض
به اموال ديگران به واسطه اعضا و جوارح نهى كرد و سپس در «لاتتمنّوا ...» آنان را
از تعرّض به اموال ديگران به واسطه قلب و از روى حسد منعشان نمود. (روحالمعانى، ج
4، جزء 5، ص 28)