2. دختران زنده به گور شده‌

183. قيامت، روز حسابرسىِ دختران زنده به گور شده:

وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ‌ وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ.

تكوير (81) 7 و 8

3. شرك‌

--) همين مدخل، حسابرسى از مشركان‌

4. شهيدان در راه اهل‌بيت‌

184. قيامت، صحنه حسابرسى از كشته‌شدگان در راه اهل‌بيت پيامبر:

وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ‌ وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ. [1]

تكوير (81) 7 و 8

5. عمل‌

--) همين مدخل، حسابرسى از اعمال‌

6. عهدها

185. حسابرسى خداوند، از عهد و پيمانهاى مردم، در روز قيامت:

وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كانَ مَسْؤُلًا. [2]

اسراء (17) 34

وَ لَقَدْ كانُوا عاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لا يُوَلُّونَ الْأَدْبارَ وَ كانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْؤُلًا.

احزاب (33) 15

7. نعمتهاى خدا

186. قيامت، روز حسابرسى از نعمتهاى الهى به انسانها:

ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ.

تكاثر (102) 8

8. ولايت اهل‌بيت‌

187. حسابرسى الهى از مردم، در مورد ولايت اهل‌بيت:

ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ. [3]

تكاثر (102) 8

9. ولايت على عليه السلام‌

188. فرمان الهى براى متوقّف نمودن كافران در محشر، جهت حسابرسى از ولايت على عليه السلام:

وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ. [4]

صافات (37) 24

نيز--) حسابرسى از اعمال و حسابرسى از نيّات‌

موازين حسابرسى‌

189. نصب موازين، براى رسيدگى به اعمال بندگان، در قيامت:

وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.

اعراف (7) 8

190. سبك‌وزنى اعمال، در موازين حسابرسى، سبب استقرار در آتش جهنّم:

وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ‌ فَأُمُّهُ هاوِيَةٌ نارٌ حامِيَةٌ.

قارعه (101) 8 و 9 و 11

191. گران‌وزنى اعمال در موازين حسابرسى قيامت، نشانگر رستگارى:

وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.

اعراف (7) 8

192. سبك‌وزنى اعمال در موازين حسابرسى قيامت، نشانگر زيانكارى:

وَ مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِما كانُوا بِآياتِنا يَظْلِمُونَ.

اعراف (7) 9

[1] . مطلب مزبور، مطابق روايات متعدّدى است كه از امام‌باقر عليه السلام و ساير ائمّه عليهم السلام ذكر شده كه مقصود از «موءدة» كشته‌شدگان در راه ما و در طريق مودّت ما مى‌باشند. (كنزالدّقائق، ج 14، ص 146-/ 149)

[2] . مقصود از «... مسئولا» سؤال در قيامت است. (التّبيان، ج 6، ص 477)

[3] . در روايتى «نعيم» به پيامبر صلى الله عليه و آله و عترت آن حضرت تفسير شده است. (عيون اخبارالرّضا، ج 2، ص 129، ح 8؛ تفسير نورالثقلين، ج 5، ص 663، ح 15)

[4] . مطابق رواياتى در ذيل آيه، مقصود از «مسئول» ولايت على عليه السلام است. (تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 401، ح 16-/ 17)