پاداش ايمان به حسابرسى‌

1. درجات عالى بهشت‌

21. ورود به درجات عالى بهشت، از پاداشهاى مؤمنان به روز حسابرسى:

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هاؤُمُ اقْرَؤُا كِتابِيَهْ‌ إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلاقٍ حِسابِيَهْ‌ فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ.

حاقه (69) 19 و 20 و 22

2. زندگى دلخواه‌

22. داشتن زندگى خوب و دلپسند در آخرت، از پاداشهاى مؤمنان به حسابرسى:

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هاؤُمُ اقْرَؤُا كِتابِيَهْ‌ إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلاقٍ حِسابِيَهْ‌ فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ.

حاقه (69) 19-/ 21

3. نعمتهاى بهشتى‌

23. بهره‌مندى از خوردنيها و نوشيدنيهاى مطلوب و گواراى بهشت، از پاداشهاى ايمان به حسابرسى:

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ‌ ... إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلاقٍ حِسابِيَهْ‌ فِي جَنَّةٍ عالِيَةٍ قُطُوفُها دانِيَةٌ كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ.

حاقه (69) 19 و 20 و 22-/ 24

تكذيب حسابرسى‌

24. انكار حسابرسى در آخرت، از جانب كافران:

وَ قالُوا رَبَّنا عَجِّلْ لَنا قِطَّنا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسابِ. [1]

ص (38) 16

... إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ‌ وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما باطِلًا ذلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ.

ص (38) 26 و 27

25. سرزنش خداوند به تكذيبگران حسابرسى، از جنّ و انس:

سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِ‌ فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ. [2]

الرحمن (55) 31 و 32

آثار تكذيب حسابرسى‌

1. بى‌هدف دانستن آفرينش‌

26. تكذيب حسابرسى در آخرت، مستلزم بى‌هدف دانستن آفرينش:

... إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ‌ وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما باطِلًا ذلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ. [3]

ص (38) 26 و 27

2. كشتار افراد بى‌گناه‌

27. تكذيب حسابرسى در آخرت، از زمينه‌هاى كشتار افراد بى‌گناه، در جامعه:

فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِنا قالُوا اقْتُلُوا أَبْناءَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ وَ اسْتَحْيُوا نِساءَهُمْ وَ ما كَيْدُ الْكافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلالٍ‌ وَ قالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسى‌ وَ لْيَدْعُ رَبَّهُ إِنِّي أَخافُ أَنْ يُبَدِّلَ‌

[1] . كفّار، اين سخن [ربّنا عجّل لنا قطنا قبل يوم الحساب‌] را از روى استهزا و تكذيب مى‌گفتند. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 731)

[2] . استفهام در «فبأىّ آلاء» توبيخى است (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 36) و تثنيه «كما» و «تكذّبان» به جهت توجّه خطاب به جنّ و انس است. «سنفرغ» يعنى به حساب شما خواهيم رسيد. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 310)

[3] . يادآورى اين نكته كه ما جهان را بى‌هدف نيافريده‌ايم- پس از طرح موضوع فراموشى روز حساب- مى‌فهماند كه انكار حسابرسى با هدفمندى جهان، ناسازگار است‌