حساب به معناى كاربرد عدد[1] و شمردن و شماره كردن است.[2] مقصود از حسابرسى در اينجا رسيدگى به گفتار، رفتار و كردار و
حتّى نيّات، تصميمات و ملكات درونى بندگان است كه خداوند انجام خواهد داد. در اين
مدخل، از واژه «حساب» و مشتقّات آن و هر چه مفيد معناى
حسابرسى است، استفاده شده است.
اهمّ عناوين: ايمان به حسابرسى، تهديد به حسابرسى، حسابرسى از اعمال،
حسابرسى از انبيا، دقّت در حسابرسى، روز حسابرسى، سرعت در حسابرسى، عدالت در
حسابرسى، موارد حسابرسى، موازين حسابرسى.
ايمان به حسابرسى
1. ايمان به حسابرسى، از اصول دعوت موسى عليه السلام:
[3] . استفاده يقين و ايمان از جمله «إنّى ظننت أنّى ملاق حسابيه»
مطابق روايتى است كه در تفسير نورالثقلين از اميرمؤمنان عليه السلام نقل شده است.
(تفسير نورالثقلين، ج 5، ص 407، ح 35-/ 36) و مفسّران هم «ظننتُ» را به معناى
«علمتُ» دانستهاند. (مجمعالبيان، ج 9-/ 10، ص 320؛ روحالمعانى، ج 16، جزء 29، ص
81)
[4] . تعبير نوح پيامبر عليه السلام به «لو تشعرون» پس از يادآورى
ايشان به حسابرسى خداوند، گوياى اين است كه سخنان تحقيرآميز مخالفان وى با گفتن
جملاتى مانند «واتّبعك الأرذلون» بر اثر عدم اعتقاد و توجّه آنان به حسابرسى
خداوند است