[1] . طبق يك احتمال، خوف و حزن حضرت لوط عليه السلام ازتجاوز قومش
به مهمانانش بوده، چرا كه عادت آنان با بيگانگان چنين بوده است. (روحالمعانى، ج
11، جزء 20، ص 231)
[2] . بر اساس شأن نزولِ نقل شده، آيه درباره متخلّفان از جنگ تبوك
است. تعبير «و ضاقت عليهم أنفسهم ...» مبالغه در غم و اندوه است. (مجمعالبيان، ج
5-/ 6، ص 121)
[3] . امام باقر عليه السلام در «فأثابكم غمّاً بغمٍّ» فرمود:
اندوه اوّل، شكست و كشتار و غم دوم، تسلّط خالدبنوليد بر مسلمانان بود. (تفسير
قمّى، ج 1، ص 120)
[4] . مقصود از «ما فاتكم» غنايم جنگى و منظور از «ما أصابكم»
آسيبهاى جانى است
[5] . بنا بر اينكه «فاء» در «فأثابكم» براى تفريع و «باء» در
«غمّاً بغمٍّ» براى الصاق باشد، مطلب مذكور قابل استفاده است
[6] . امام باقر عليه السلام در «فأثابكم غمّاً بغمٍّ» فرمود:
اندوه اوّل، شكست و كشتار و غم دوم، تسلّط خالدبنوليد بر مسلمانان بود. (تفسير
قمّى، ج 1، ص 120)