responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 10  صفحه : 501

حزن بر قوم لوط

--) همين مدخل، حزن ابراهيم عليه السلام‌

حزن بر كافران‌

--) همين مدخل، حزن ناپسند، حزن نوح عليه السلام‌

نيز--) محمد صلى الله عليه و آله، حزن محمد صلى الله عليه و آله‌

حزن بر مشركان‌

--) همين مدخل، حزن نوح عليه السلام‌

نيز--) محمد صلى الله عليه و آله، حزن محمد صلى الله عليه و آله‌

حزن بر منافع دنيايى‌

23. اندوه مجاهدان جنگ احُد، براى از دست دادن منافع دنيايى (موقعيّتهاى مادّى):

إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى‌ أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْراكُمْ فَأَثابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى‌ ما فاتَكُمْ‌ ....

آل‌عمران (3) 153

24. شايسته نبودن حزن، بر منافع از دست رفته دنيايى:

... لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى‌ ما فاتَكُمْ‌ ....

آل‌عمران (3) 153

حزن بر مهمان‌

--) همين مدخل، حزن لوط عليه السلام‌

حزن بنى‌اسرائيل‌

25. گرفتارى بنى‌اسرائيل به غم بزرگ و مشكلات اندوهبار، از ناحيه فرعونيان:

وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى‌ مُوسى‌ وَ هارُونَ‌ وَ نَجَّيْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ.

صافات (37) 114 و 115

26. نجات بنى‌اسرائيل از اندوه شديد، به امر خداوند:

وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى‌ مُوسى‌ وَ هارُونَ‌ وَ نَجَّيْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ.

صافات (37) 114 و 115

27. اندوه بنى‌اسرائيل، در صورت تحقّق وعيد الهى براى آنان:

وَ قَضَيْنا إِلى‌ بَنِي إِسْرائِيلَ‌ ... فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوؤُا وُجُوهَكُمْ‌ ... [1]

اسراء (17) 4 و 7

حزن بنيامين‌

28. اندوه بنيامين، از برخورد ناشايست برادران با يوسف عليه السلام:

وَ لَمَّا دَخَلُوا عَلى‌ يُوسُفَ آوى‌ إِلَيْهِ أَخاهُ قالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلا تَبْتَئِسْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ. [2]

يوسف (12) 69

حزن پسنديده‌

29. اندوه پسنديده موسى عليه السلام، در پى گوساله‌پرستى قومش:

وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى‌ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَداً لَهُ خُوارٌ ... وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسى‌ إِلى‌ قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً ... [3]

اعراف (7) 148 و 150


[1] . «ليسوءوا وجوهكم» كنايه از اندوه درونى است كه در چهره ظاهر مى‌شود

[2] . از توجّه يوسف عليه السلام به برادرش با گفتن «فلاتبتئس» معلوم مى‌شود كه بنيامين از رفتار ناشايست برادرانش ناراحت و اندوهناك بوده است‌

[3] . «أسف» به معناى اندوه توأم با خشم است و گاهى نيز در يكى از دو معناى ياد شده به‌كار مى‌رود (مفردات، ص 75، «اسف») و جمله «و لمّا رجع ...» در مقام ستايش است‌

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 10  صفحه : 501
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست