responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 10  صفحه : 370

حج در جاهليّت‌

101. انجام عمره و زيارت خانه خدا، امرى مرسوم در نزد مشركان عصر بعثت:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ‌ ... وَ لَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ‌ ... وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ‌ ... [1]

مائده (5) 2

102. آميختگى مراسم حج و قربانى با مظاهر شرك، در عصر جاهليّت:

ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ حُرُماتِ اللَّهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ أُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعامُ إِلَّا ما يُتْلى‌ عَلَيْكُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثانِ وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ. [2]

حج (22) 30

103. تفاخر به نياكان پس از مناسك حج، از سنّتهاى جاهلى:

فَإِذا قَضَيْتُمْ مَناسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آباءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْراً ... [3]

بقره (2) 200

104. اجراى مناسك حج از سوى قريش در جاهليّت، بدون وقوف در عرفات:

ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفاضَ النَّاسُ‌ ....

بقره (2) 199

105. شعارهاى شرك‌آميز و ضدّ توحيدى، در مراسم حج عصر جاهليّت:

ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ حُرُماتِ اللَّهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ أُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعامُ إِلَّا ما يُتْلى‌ عَلَيْكُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثانِ وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ. [4]

حج (22) 30

106. ورود از پشت خانه‌ها و نه از دربهاى ورودى، از آداب حج در جاهليّت:

يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَواقِيتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ وَ لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى‌ وَ أْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ. [5]

بقره (2) 189

آداب حج در جاهليّت‌

107. ورود از پشت خانه‌ها و نه از دربهاى ورودى آن، از آداب حج در سنّتهاى مردم جاهليّت:

يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَواقِيتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ وَ لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها ....

بقره (2) 189

108. تفاخر به نياكان پس از مناسك حج، از سنن دوران جاهليّت:

فَإِذا قَضَيْتُمْ مَناسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ‌


[1] . درباره آيه نقل شده كه در فتح مكّه، گروهى از مشركان به قصد اجراى مراسم عمره راهى خانه خدا شدند. مسلمانان براى حمله به آنان از رسول‌خدا صلى الله عليه و آله كسب اجازه كردند. سپس اين آيه نازل شد و آنان را از اين كار منع كرد. (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 237)

[2] . اينكه خداوند متعال در اين محرّمات، به اجتناب از اوثان و قول زور امر كرده است، مى‌توان چنين برداشتى كرد. (الميزان، ج 14، ص 372)

[3] . در روايتى از امام باقر عليه السلام در تفسير آيه نقل شده است كه در عصر جاهلى، پس از اتمام حج، به نياكان‌شان تفاخر مى‌كردند. (تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 198، ح 722)

[4] . مقصود از «قول الزور» تلبيه مشركان است كه مى‌گفتند: «لبّيك لا شريك إلّاشريكاً هو لك تملكه و ما ملك» (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 131)

[5] . از امام باقر عليه السلام درباره «ليس البرّ بأن تأتوا البيوت من ظهورها» روايت شده است: [در جاهليّت‌] كسانى كه براى مناسك حج مُحرم مى‌شدند، از درب خانه‌هايشان وارد آن نمى‌شدند، بلكه از حفره‌اى كه در پشت خانه و در انتهاى آن باز مى‌كردند رفت و آمد مى‌نمودند و خداوند آنان را از اين عمل بازداشت. (همان، ج 1-/ 2، ص 508)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 10  صفحه : 370
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست