45. همسران پيامبر، موظّف به حفظ حجاب و پوشش مناسب:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِ ... وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ
حِجابٍ ذلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ وَ ما كانَ لَكُمْ أَنْ
تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً
إِنَّ ذلِكُمْ كانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيماً يا أَيُّهَا
[1] . بر اساس يك احتمال، مقصود از «يعرفن» شناخته شدن زنان آزاده
از كنيزان است، زيرا عدّهاى مزاحم زنان مىشدند. وقتى به آنان اعتراض مىشد،
مىگفتند: ما خيال مىكرديم كنيز هستند. خداوند بدين وسيله [وجوب حجاب بر زنان
مؤمن آزاده] عذر آنان را قطع كرد. (مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 580)