تاريخ حجاب‌

24. استفاده از روسرى، از پوششهاى زنان جزيرةالعرب، قبل از تشريع حكم حجاب:

وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ‌ ... وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‌ جُيُوبِهِنَ‌ ... [1]

نور (24) 31

تقوا در حجاب‌

--) همين مدخل، احكام حجاب، حجاب پيرزن و كشف حجاب‌

حجاب با روسرى‌

--) همين مدخل، حجاب با مقنعه‌

حجاب با مقنعه‌

25. استفاده از روسرى و مقنعه، از پوششهاى زنان در دوره جاهليّت و صدر اسلام:

وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ‌ ... وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‌ جُيُوبِهِنَ‌ ... [2]

نور (24) 31

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنى‌ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً. [3]

احزاب (33) 59

حجاب پا

26. لزوم پوشاندن پا و زينتهاى آن، بر زنان مؤمن:

وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ‌ ... وَ لا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ ما يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَ‌ ....

نور (24) 31

27. پاهاى ملكه سبأ، داراى پوشش و حجاب، هنگام ورود به كاخ سليمان عليه السلام:

قِيلَ لَهَا ادْخُلِي الصَّرْحَ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَ كَشَفَتْ عَنْ ساقَيْها ....

نمل (27) 44

حجاب پيرزن‌

28. واجب نبودن حجاب، براى زنان سالخورده و نااميد از زناشويى:

وَ الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللَّاتِي لا يَرْجُونَ نِكاحاً فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُناحٌ أَنْ يَضَعْنَ ثِيابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزِينَةٍ وَ أَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَّ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ.

نور (24) 60

29. پسنديده بودن حجاب، براى زنان سالخورده و بى‌رغبت به زناشويى:

وَ الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللَّاتِي لا يَرْجُونَ نِكاحاً فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُناحٌ أَنْ يَضَعْنَ ثِيابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزِينَةٍ وَ أَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَّ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ.

نور (24) 60

30. جواز نداشتن حجاب بر زنان سالخورده، منوط به اجتناب آنان از آرايش و خودآرايى:

وَ الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللَّاتِي لا يَرْجُونَ نِكاحاً

[1] . از اينكه زنان مؤمن به قرار دادن روسريهاى خود بر گريبانها امر شده‌اند، معلوم مى‌شود اين نحوه پوشش متعارف بوده است‌

[2] . «خُمُر» جمع «خمار» به معناى مقنعه است كه پوششى براى سرِ زنان و دو طرف آن در جلوى سينه رها بوده است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 217)

[3] . «جلابيب» جمع «جلباب» و آن روسرى و مقنعه‌اى بوده كه سر و صورت خود را با آن مى‌پوشاندند. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 578 و 580) برخى گفته‌اند: لباسى بوده كه روى پيراهن مى‌پوشيدند و مقصود از «ادناء جلباب» انداختن بخشى از آن روى صورت است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 580؛ التّفسيرالمنير، ج 22، ص 106)