وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَ
... أَوْ نِسائِهِنَ ....
نور (24) 31
لا جُناحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبائِهِنَّ وَ لا أَبْنائِهِنَّ وَ لا
إِخْوانِهِنَّ وَ لا أَبْناءِ إِخْوانِهِنَّ وَ لا أَبْناءِ أَخَواتِهِنَّ وَ لا
نِسائِهِنَّ وَ لا ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُنَّ وَ اتَّقِينَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ
كانَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيداً.
احزاب (33) 55
13. واجب نبودن پوشش زيورآلات و مواضع آن براى زنان، به هنگام برخورد
با غلامان مملوك خود:
وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَ
... أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُنَ
....
نور (24) 31
14. واجب نبودن پوشش زيورآلات و مواضع آن بر زنان، به هنگام مواجهه
با خدمتگزاران بىرغبت به امور زناشويى:
وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ ... وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ
إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها ...
وَ لا يُبْدِينَ
[1] . در روايتى از امام باقر عليه السلام «ما ظهر منها» به لباس،
سرمه [چشم]، انگشتر، حناى دست و دستبند تفسير شده است. (تفسير قمّى، ج 2، ص 102؛
البرهان، ج 3، ص 130، ح 8)
[2] . برخى گفتهاند: مقصود از «إلّا ما ظهر منها» صورت و دستها
است. (مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 217)
[3] . اضافه در «أو نسائهنّ» اشاره دارد كه مراد، زنان مؤمنه است،
بنابراين ترك پوشش در مقابل زنان غيرمؤمن جايز نيست. (الميزان، ج 15، ص 112)
[4] . افراد ياد شده كه به سبب يا نسب، محرم زن حسابشدهاند از
طرف پدرشوهر هرچه بالا رود و از سوى پسرشوهر و برادرزاده و خواهرزاده هرچه پايين
رود شامل مىشود. (زبدةالبيان، ص 687)