اجتناب از چشم‌چرانى‌

3. پيامبر صلى الله عليه و آله، موظّف به دستور دادن به مؤمنان، براى اجتناب از چشم‌چرانى:

قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى‌ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما يَصْنَعُونَ. [1]

نور (24) 30

4. موظّف بودن زنان مؤمن، به اجتناب از چشم‌چرانى:

وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَ‌ ....

نور (24) 31

5. پرهيز از چشم‌چرانى، زمينه‌ساز سلامت نفس و پاكى:

قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ‌ ... ذلِكَ أَزْكى‌ لَهُمْ‌ ....

نور (24) 30

6. توجّه به آگاهى دقيق خداوند از اعمال انسان، بازدارنده آدمى از چشم‌چرانى:

قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى‌ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما يَصْنَعُونَ.

نور (24) 30

احكام چشم‌چرانى‌

7. حرمت چشم‌چرانى و نظر دوختن مردان، به نامحرمان:

قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ‌ ....

نور (24) 30

8. حرمت چشم‌چرانى زنان نسبت به مردان:

وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَ‌ ....

نور (24) 31

تهديد چشم‌چرانان‌

9. تهديد چشم‌چرانان به مجازات، از سوى خداوند:

قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى‌ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما يَصْنَعُونَ. [2]

نور (24) 30

... إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ‌ يَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ.

غافر (40) 17 و 19

زمينه‌هاى چشم‌چرانى‌

10. رو در رو شدن با زنان، زمينه‌ساز پيدايش چشم‌چرانى در جامعه:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلى‌ طَعامٍ غَيْرَ ناظِرِينَ إِناهُ‌ ... وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِنَ‌ ....

احزاب (33) 53

11. بى‌حجابى و بدحجابى زنان، زمينه چشم‌چرانى هوسرانان:

وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‌ جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ

[1] . از آنجا كه «يغضّوا» مترتّب بر «قل» است، روشن مى‌شود كه منظور از «قول»، امر است؛ يعنى امر كن به اجتناب از چشم‌چرانى كه اگر امر كردى آنان نيز اجتناب خواهند كرد. (الميزان، ج 15، ص 110-/ 111)

[2] . تصريح به آگاهى خداوند از كارهاى انسان پس از فرمان به پرهيز از چشم‌چرانى، مى‌تواند متضمّن نوعى تهديد به متخلّفان باشد