تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ‌ بَلى‌ مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ.

بقره (2) 80 و 81

نيز--) عذاب‌

جُهَيْنَه‌

بنوجُهينة بن زيد بن ليث، از قبيله قضاعه است كه طايفه بنوجُهَيْنَه ساكن حجاز منتسب به اوست. [1] برخى از مفسّران، مقصود از «اعراب» در آيه 99 توبه (9) را جهينه و غفار دانسته‌اند كه به خدا و روز واپسين ايمان دارند. [2] بنا به نقلى، مقصود از «للّذين‌ آمنوا» در آيه 11 احقاف (46) نيز جهينه و مزينه هستند. [3] براساس برخى اقوال، آيه 101 توبه (9) در ارتباط با نفاق برخى از افراد اين قبيله‌ [4] و آيه 120 توبه‌ و آيه 11 فتح (48) نيز درباره تخلّف آنان از فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله جهت شركت در جهاد و همراهى نكردن با آن حضرت نازل شده است. [5]

چادر

--) حجاب‌

چاقو

چاقو كارد كوچكى است كه غالباً تيغه آن به دسته، تا مى‌شود. [6] در اين مدخل از واژه‌ «سكّين» استفاده شده است.

بريدن با چاقو

1. ديدن جمال حيرت‌انگيز يوسف عليه السلام، باعث بريده شدن دستهاى زنان مصر، به دست خودشان با چاقو:

فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَ‌ ... وَ آتَتْ كُلَّ واحِدَةٍ مِنْهُنَّ سِكِّيناً وَ قالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَ قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَ‌ ....

يوسف (12) 31

كاربرد چاقو

2. استفاده از چاقو براى خوردن خوردنيها، در مصر باستان و عصر يوسف عليه السلام:

فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَ‌ ... وَ آتَتْ كُلَّ واحِدَةٍ مِنْهُنَّ سِكِّيناً ....

يوسف (12) 31

3. اعطاى چاقو از سوى زليخا به زنان دعوت شده، براى استفاده از خوردنيها:

فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَ‌ ... وَ آتَتْ كُلَّ واحِدَةٍ مِنْهُنَّ سِكِّيناً ....

يوسف (12) 31

[1] . جَمهرة انساب‌العرب، ص 444 و 479؛ معجم‌البلدان، ج 2، ص 194 و 219؛ المفصل فى تاريخ العرب، ج 4، ص 421 و 430

[2] . معالم التنزيل، بغوى، ج 2، ص 270؛ روض‌الجنان، ج 10، ص 11

[3] . معالم التنزيل، بغوى، ج 4، ص 150

[4] . النكت و العيون، ماوردى، ج 2، ص 396؛ مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 99

[5] . مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 173

[6] . لغت‌نامه، ج 5، ص 7026، «چاقو»