365. قرار داشتن مشركان، قاتلان ناحق و زناكاران، در وادى خاصّ از
جهنّم:
وَ الَّذِينَ لا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا
يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لا يَزْنُونَ
وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً.[5]
فرقان (25) 68
ظرفيّت جهنّم
--) همين مدخل، اشتهاى جهنّم
ظهور جهنّم
366. آشكار شدن دوزخ، در قيامت:
وَ بُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغاوِينَ.
شعراء (26) 91
[1] . برداشت ياد شده را روايت منقول از پيامبراكرم صلى الله عليه
و آله تأييد مىكند كه فرمود: «هى طبقات من فوقه و طبقات من تحته ...»
(الدّرّالمنثور، ج 3، ص 457)
[2] . برداشت مزبور را روايتى از امام على عليه السلام تأييد
مىكندكه «ابواب» را به طبقات معنا كردهاند. (مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص 519)
[3] . برداشت مذكور را روايتى از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله
تأييد مىكند كه در تفسير «مؤصده» فرمود: مطبقه، (الدّرّالمنثور، ج 8، ص 625) يعنى
طبقاتى از آتش او را فرامىگيرد
[4] . تعبير رجوع به دوزخ، پس از نوشيدن آب جوشان وتغذيه از غذاى
زقّوم كه در قعر جهنّم قرار دارد مىفهماند كه جهنّم، داراى جايگاههاى متعدّد و
دوزخيان داراى دركات گوناگونند
[5] . عدّهاى از مفسّران گفتهاند: «أثام» نام وادىاى از
جهنّماست. (مجمعالبيان، ج 7-/ 8، ص 281؛ روحالمعانى، ج 11، جزء 19، ص 71)