جهل به پاداش
243. جهل مردم به پاداشهاى تعيين شده، براى ابرار:
كَلَّا إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفِي عِلِّيِّينَ وَ ما أَدْراكَ ما عِلِّيُّونَ كِتابٌ مَرْقُومٌ. [1]
مطففين (83) 18-/ 20
244. آگاهى نداشتن احدى از انسانها، از پاداش مخفى شده براى مؤمنان عابد و شبزندهدار:
إِنَّما يُؤْمِنُ بِآياتِنَا الَّذِينَ إِذا ذُكِّرُوا بِها خَرُّوا سُجَّداً وَ سَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ.
سجده (32) 15 و 17
245. جهل مهاجران ستمديده به بزرگى و عظمت پاداش خود، در آخرت:
وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ لَأَجْرُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ. [2]
نحل (16) 41
جهل به پدران مؤمنان
246. لزوم برادر و دوست خواندن مؤمنان، حتّى در صورت نشناختن پدر آنها:
ادْعُوهُمْ لِآبائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آباءَهُمْ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ مَوالِيكُمْ ....
احزاب (33) 5
جهل به تسبيح موجودات
247. جهل انسانها به تسبيح خدا، از سوى موجودات:
تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فِيهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً.
اسراء (17) 44
جهل به تعبير خواب
248. ناآگاهى درباريان پادشاه مصر، از تعبير خواب او:
وَ قالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرى سَبْعَ بَقَراتٍ سِمانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجافٌ وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ وَ أُخَرَ يابِساتٍ يا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُءْيايَ إِنْ كُنْتُمْ لِلرُّءْيا تَعْبُرُونَ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ وَ ما نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلامِ بِعالِمِينَ.
يوسف (12) 43 و 44
249. آگاه نبودن درباريان پادشاه مصر از تعبير خواب او، سبب پريشان خوانده شدن آن از سوى آنان:
جهل به جنود پروردگار
250. جهل غير خدا به حقيقت، تعداد و كيفيّت كاركرد لشكريان خدا:
وَ ما جَعَلْنا أَصْحابَ النَّارِ إِلَّا مَلائِكَةً وَ ما جَعَلْنا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً ... وَ ما يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَ ما هِيَ إِلَّا ذِكْرى لِلْبَشَرِ.
مدثر (74) 31
[1] . مقصود از «كتاب الأبرار ...» پاداشى است كه براى ابرار، مقدّر و حتمى شده است. (الميزان، ج 20، ص 235)
[2] . طبق يك احتمال، ضمير «لو كانوا يعلمون» به مهاجران برمىگردد. (روحالمعانى، ج 8، جزء 14، ص 216)