[1] . «وَلايت»- به فتح واو به معناى نصرت و يارى كردناست.
(لسانالعرب، ج 15، ص 401، «ولى»)
[2] . سؤال مسلمانان (أنّى هذا)، حكايت مىكند كه شكست در احد را
هر (گز انتظار نداشتند و عدم انتظار، طبعاً نااميدى را در پى دارد كه خداوند با
بيان قدرت بىانتهاى خود، در مقام برطرف ساختن يأس رزمندگان اسلام است
[3] . مقصود از «ما لايرجون» پاداش و پيروزى است. (مجمعالبيان، ج
3-/ 4، ص 160) جمله «و ترجون من اللّه ...»، مىتواند ارشاد و توصيه به رزمندگان
اسلام باشد كه همواره به يارى خداوند اميدوار باشند
[4] . مقصود از «نقص من الأموال و الأنفس» با توجّه به سياقآيه،
جهاد است. (الميزان، ج 1، ص 352-/ 353)
[5] . «حُسنى» (مؤنّث «أحسن») به معناى نيكوتر است. گفتنى است كه
«الحُسنى»، صفت براى موصوف محذوف است؛ يعنى «و كلًّا وعد اللّه المثوبة الحُسنى»