بِهِ وَ مَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ.

آل‌عمران (3) 126

... وَ مَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ‌ ....

انفال (8) 10

فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى‌ ....

انفال (8) 17

119. نقش تعيين‌كننده اراده خداوند، در پيروزى يا شكست مؤمنان، در عرصه جهاد:

إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلا غالِبَ لَكُمْ وَ إِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ.

آل‌عمران (3) 160

120. سنّت الهى بر پيروزى مجاهدان و سست كردن ترفندهاى دشمنان كافر، در عرصه جهاد:

فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى‌ وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ‌ ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ.

انفال (8) 17 و 18

121. پيروزى در جهاد، جلوه فضل الهى به رزمندگان:

وَ لَئِنْ أَصابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَ‌ ... يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ‌ ....

نساء (4) 73

وعده پيروزى در جهاد

122. وعده خداوند به پيروزى مؤمنان، در صورت اقدام آنان به جهاد و نبرد با دشمنان:

أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى‌ نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ.

بقره (2) 214

... وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ‌ ... وَ لَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ‌ ....

حج (22) 40

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ‌ ....

محمد (47) 7

123. وعده خداوند به پيروزى مؤمنان بر دشمنان، در صورت صبر آنان، در عرصه جهاد:

الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفاً فَإِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ صابِرَةٌ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ وَ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُوا أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ.

انفال (8) 66

نيز--) پيروزى و همين مدخل، شكست در جهاد

پيمان نظامى در جهاد

124. شكستن پيمانهاى نظامى در جهاد، از مصاديق خيانت و موجب محروميّت از محبّت الهى:

فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ‌ ... وَ إِمَّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيانَةً ... إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنِينَ.

انفال (8) 57 و 58

نيز--) جنگ پيمانهاى جنگى‌

تخلّف از جهاد

125. قدرت مطلق خداوند، نشان بى‌نيازى او از جهاد مؤمنان و آسيب‌ناپذيرى او از تخلّف آنان، در جهاد:

إِلَّا تَنْفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ‌ ... وَ لا تَضُرُّوهُ شَيْئاً وَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ. [1]

توبه (9) 39

126. فرار از عرصه جهاد، گناه و نيازمند توبه به درگاه الهى:

... ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِينَ‌ ثُمَّ يَتُوبُ اللَّهُ مِنْ بَعْدِ

[1] . جمله «واللَّه على‌ كلّ شى‌ء قدير» در مقام تعليل براى حقايق ياد شده در آيه شريفه است‌